Halil Demir – Kızılderili Sözü | Öykü

“İlkbaharda usul usul yürü, Toprak Ana hamiledir.”

Sözün sonu gelmeden büyü başladı. Kızılderili bilgenin sözü ormanı, tepeleri, suları, yağmurları aşıp kulağıma gelmişti.

Onlarca kitabın, manifestonun, marşların yetemeyeceği bir gücü bulmuştum, her sesinde bu sözün.

“Usul usul yürü…”

Koşuyorsan bile durdur anlarını ve gördüğün renklerin ayrımına dikkat kesil, değişime tanık ol. Sessizlik ormanlarının kuşları konacak tepene. Ürpereceksin ama çabuk davranma, telaşı ayakuçlarından toprağa teslim et.

“Usul usul yürü…” ayak parmaklarına çıkacak solucanlar, onlara zaman ver. Soluduğun hava göğüs kafesini şişirip seni uçurabilir. Ağırlığın azalmış, adımların yumuşamıştır.

“Toprak Ana” zamanın dönmedolabında sana yeniden, yeniden can verecek. Kuruduğunda, umudu her yitirdiğinde, yağmurla çıkacak karşına. Güneşle karşılayacak, kır çiçekleriyle gelip fırtınalarla uyandıracak seni. Diri kalacaksın. Bir daha yeşerip boy verecek, toprağa dönüp bir daha dirileceksin.

“Toprak Ana hamiledir.” Yeniden doğuyorsun.

 

Halil Demir’in “İlk Yalnızlık” öyküsü de ilginizi çekebilir…